Hz. Ali,Eş ve Çocukları

Hz. Ali,Eş ve Çocukları
Hz.Ali’nin çocukları konusunda değişik rivayetler bulunmaktadır.genel olarak on dört oğlu ve on yedi kızı bulunduğu (bk.Taberi, V. 153-155) belirtilmekle birlikte erkek çocuklarının on yedi kız çocuklarının on sekiz(bk. Ya’kübi, II, 213) yahut küçük yaşta ölen Muhsin(Muhassin) hariç erkeklerin on dört, kızların da on dokuz olduğunu bildiren rivayetler de vardır.(bk. İbn Sa’d, III, 19-20). Bu arada on bir oğlu ve on altı kızının bulunduğu da nakledilen haberler arasındadır.(bk. Mes’üdi el-Tenbih syf.274) Hz.Ali’nin çocuklarını annelerine göre söylece sıralamak mümkündür:

1- Yaşadığı müddetçe üzerine başka bir kadınla evlenmediği eşi Hz.Fatıma’dan
- Hasan, Hüseyin, Muhsin, (büyük) Zeynep ve (büyük) Ümmü Külsüm
2- Ümmü’l-Benin bint Hızamı’dan
- Abbas, Ca’fer, Abdullah ve Osman. Bunların hepsi Kerbela’da öldürülmüş olup sadece Abbas’ın nesli devam etmiştir.
3- Leyla bint Mes’ud b. Ham’den
- Ubeydullah ve Ebu Bekir. Hişam b. Muhammed’e göre her ikisi de Kerbela’da öldürülmüştür. Muhammed b. Ömer ise Ubeydullah’ın Muhtar es-Sekafi tarafından öldürüldüğünü,ikisininde neslinin devam etmediğini belirtmektedir.(bk. Taberi, V, 154)
4- Havle bint Ca’fer b. Kays’tan
- Muhammed b. Hanefiyye (Muhammed el-Ekber).
5- Esma Bint Umeys el-Has’amiyye’den
- Yahya ve Muhammed el-asgar. Her ikisinin de nesli devam etmemiştir. Aralarında Vakidi’nin de bulunduğu bazı tarihçiler göre Muhammed el-Asgar Hz.Ali’nin bir cariyesinden doğmuş ve ağabeyi Hüseyin’le birlikte Kerbela’da öldürülmüştür.
6- Ümmü Habib bint Rebia’dan Ömer ve Rukiyye
- Ömer seksen yaşına kadar yaşamış ve Yenbü’da vefat etmiştir.
7- Ümame bint Ebü’l –As’tan
- Muhammed el-Evsat.
8- Ümmü Said bint Urve’den
- Ümmü’l-Hasan ve (büyük) Remle
9- İsimler bilinmeyen diğer zevcelerinden
- Ümmü Hani, Meymüne. (küçük) Zeyneb, (küçük) Remle, (küçük) Ümmü Külsüm, Fatıma, Ümame, Hatice, Ümmü’l-Kiram, Ümmü Seleme, Ümmü Ca’fer, Cümane ve Nefise. Taberi’nin Vakidi’den naklettiğine göre Hz.Ali’nin nesli oğulları Hasan, Hüseyin, Muhammed b. Hanefiyye, Abbas ve Ömer yoluyla devam etmiştir (bk. Taberi. V. 155)